Beddua
Yıllarımı çaldın yine de sustum
Benden daha beter olasın Elif!
Eledim ömrümü eleği astım
Her geçen gün biraz solasın Elif!
O güzel bağında kargalar öter
Düştüğüm ateşler yanmama yeter
Mecnun oldum sen de Leyla’dan beter
Boynu bükük yalnız kalasın Elif!
Derdimle ağladı topraklar taşlar
Gözümden dinmedi akıyor yaşlar
Zehir oldu soframda yediğim aşlar
Bir derdine bin dert alasın Elif!
Dökülsün saçların telin yolmadan
Eriyip gidesin vaktin dolmadan
Tutunacak bir tek dalın olmadan
Acı deryasına dalasın Elif!
Yüz çevirdin bana neden el olup
Hayalimi yıktın coşkun sel olup
Yeryüzünde bütün dertler yel olup
Esip güzelliğin yalasın Elif!
Kuzusun yitirmiş meler koyunda
Yiğit’im çok zalim var mı soyunda
Saramadım bir kez fidan boyunda
Belini yılanlar dolasın Elif!…
Harun Yiğit
|
